Waar je ook op Sicilië bent, je kunt de Etna altijd in de verte zien. De Siciliërs noemen haar “Mama Etna”, je ziet haar altijd rustig in de verte roken. De dag dat we de Etna beklommen, regende het. Op ongeveer 2000 meter hoogte werd het echt slecht weer en leek het of we in een grote regenwolk liepen. Door het beperkte zicht creëerde dit magische sfeer, alsof we in een maandlandschap liepen afgesloten van de rest van de wereld.