Het komt niet zo vaak meer voor maar af en toe lukt het om nog mooie foto’s van een stad in de sneeuw te maken.
December 2023 was Leeuwarden plots bedekt door een witte laag sneeuw.
Het komt niet zo vaak meer voor maar af en toe lukt het om nog mooie foto’s van een stad in de sneeuw te maken.
December 2023 was Leeuwarden plots bedekt door een witte laag sneeuw.
Grutte Wielen in Friesland in de winter. Na een nacht van sneeuw en vorst is het heerlijk wandelen in de winterzon door dit mooie natuurgebied. Het heeft nog niet lang genoeg gevroren om te schaatsen op het ijs. In de loop van de dag gaat het weer wat dooien, dus ook later in de week zit het er niet in dat het nog lukt om te schaatsen. Jammer!
Waar je ook op Sicilië bent, je kunt de Etna altijd in de verte zien. De Siciliërs noemen haar “Mama Etna”, je ziet haar altijd rustig in de verte roken. De dag dat we de Etna beklommen, regende het. Op ongeveer 2000 meter hoogte werd het echt slecht weer en leek het of we in een grote regenwolk liepen. Door het beperkte zicht creëerde dit magische sfeer, alsof we in een maandlandschap liepen afgesloten van de rest van de wereld.
Foto’s genomen voorjaar 2022 aan de Moezel in Duitsland.
Emmerich is een havenstad aan de Rijn in Duitsland. De Rijn is een van de belangrijkste rivieren in Europa en een belangrijke transportroute voor goederenvervoer. Emmerich is een van de havensteden langs de Rijn die wordt gebruikt voor het vervoer van goederen, zoals bulkgoederen, containervervoer en chemische producten.
De vrouw liep zenuwachtig heen en weer langs de oever van de Rijn. Op zoek naar een plek waar ze kon bellen. “Ga maar eens spelen” zei ze tegen haar zoon. Ze pakte haar telefoon en belde, je kon haar geluk en opluchting zien toen de andere kant opnam. Omdat ze de hele dag had gewacht om de stem van de anderen te horen, was dit het moment waarop ze wachtte. Ze vond een mooi plekje langs de rivier, zodat alles perfect zou zijn voor dit moment van de dag waarop ze eindelijk kon praten met deze persoon die ze zo, zo ontzettend miste.
De rafelrand van Emmerich ligt tussen de haven en het station aangeklemd. Het wordt doorsneden door sporen om de goederen van de haven naar het achterland te brengen.
Foto’s genomen September 2021 in Dordrecht.
Eind 2021 heb ik de workshop Stedelijk Landschap en Architectuurfotografie aan de Fotoacademie in Amsterdam gevolgd. Samen met andere fotografen hebben we enkele malen de wijk De Houthavens bezocht en samen een beeld gevormd van de wijk. Voor mijn eindopdracht heb ik een boek met teksten en foto’s gemaakt hierin volgen we het ritme van de dag van de bewoners in de wijk de Houthavens.
De foto’s en teksten vind je hieronder, klik op de foto voor een vergroting.
In en rondom Amsterdam vind je nog resten van de oude industrie van vroeger. Op het Westergasterein staat nog een oude gashouder waarin tegenwoordig evenementen worden georganiseerd. Twee andere gashouders zijn weggehaald, op die plek zijn grote ronde vijvers ontstaan met een ecosysteem. Op de foto kijken drie mensen naar de vogelhuisjes die in de vijver staan.
De Markthallen zijn nog wel in bedrijf, het terrein ernaast ligt braak. In de verte is een gerestaureerde schildering van Keith Haring te zien. Over enkele jaren zal hier een woonwijk verrijzen ook de markthallen zullen dan publiekelijk toegankelijk zijn.
In Halfweg zijn nog de resten van de oude suikerwerkfabriek te zien, er is nu een entertainment centrum en er zijn outlet winkels. Tijdens de lockdown begin 2021 ligt het terrein er verlaten en sereen bij.
In de eerste helft van 2021 heb ik mee gedaan aan de Workshop: Locatie- & landschapsfotografie aan de fotoacademie Amsterdam. Hiervoor heb ik als onderzoeksgebied “De Bretten” gekozen. De meeste Amsterdammers zullen het gebied wel kennen omdat ze een wandeling door de Bretten maken of er door fietsen of langsrijden met de auto richting Haarlem of omdat ze de groene punten op de paden zien die vanuit het Westerpark die kant op gaan. “De Bretten” is een natuurgebied met een Tuinpark ingeklemd tussen de autosnelweg A9 en het industriegebied Westpoort. Wanneer je naar binnen kijkt dan zie je natuur, maar de invloed van de mens en de stad is bijna altijd te zien, zeker wanneer je naar buiten kijkt.
Voor de opdracht ben ik meerdere malen terug gegaan naar “De Bretten”, voor de eindpresentatie heb ik een fotoboek gemaakt. De foto’s uit het fotoboek zie je hier op deze pagina.
Hollandser wordt het bijna niet. Wolken luchten, weids uitzicht een molen in de verte en een eenzame fietser. Voorjaar in Groningen rondom het Paterswolder meer.
Lege akkers en velden onder Hollandse luchten. Vergezichten in het voorjaar in Groningen, lege velden hoogspanningsmasten een tankstation in de verte, en de boer hij ploegt voort…
Vanuit Paterswolde is het makkelijk fietsen richting Groningen en Drenthe door lege landschappen met hier en daar een boom. Stralende blauwe luchten leveren mooie rustige foto’s op. In Drenthe is het Hunebed met de naam “Duivels kut” te zien. Het verhaal hiervan Hunebed kun je nalezen op de de website van Abe de Verteller.
Sommige beelden en plaatsen komen bekend voor, alsof je ze herinnert zonder zonder er ooit geweest te zijn. Een vishandel op het parkeerterrein achter de Albert Heijn, een boerderij aan de dorpsrand en een snackbar cafetaria Drieluik. Je lijkt ze altijd tegen te komen wanneer je buiten de stad gaat fietsen. Genomen in Paterswolde-Eelde.
Fietsend rondom Hellevoetsluis, stuiten we op de Maasvlakte met vergezichten met windmolens, paden die nergens heen lijken te gaan waarachter een snel weg blijkt te liggen
Rond rijdend en fietsend komen we in Zuid-Holland en Zeeland grote vrachtwagens met containers tegen die van en naar de haven rijden. In de verte aan de overkant van het water zien we de haven industrie zelf. Via een omweg verlaten we Zuid-Holland met een korte stop bij de stormvloedkering Neeltje-Jans.
Mooie lentedag in maart. De vesting van Hellevoetsluis lag er mooi en rustig bij. Vanaf de 17e eeuw aangelegd en in de loop der eeuwen verder uitgebreid. Nu zijn de opgeknapte bunkers en vesting gesloten vanwege Corona, het enige wat we kunnen doen is erom heen fietsen en van de rust genieten. De straten zijn verlaten de restaurants en de winkels gesloten.
Begin 2021, in januari en februari, hadden we een flink aantal dagen waarop er over heel Nederland dichte nevel hing. Bij het vele thuiswerken probeer ik voor het werk een rondje door het Westerpark te lopen, drie van de foto’s zijn s ochtends vroeg gemaakt terwijl ik een rondje voor het werk liep. De uitgelichte foto is in de ochtend in het Rembrandtpark gemaakt waar ik doorheen fietste op weg naar het ziekenhuis.
Februari 2021 Westerpark in de mist. De mist is zo dik dat het nauwelijks mogelijk is om verder dan een paar meter te kijken, laat staan naar de overkant van het veld. Het lijkt soms alsof ik in een enorme grote witte ruimte ben met een grasmat. Een paar vogels pikken in het gras op het veld.
Er waren dagen dat we zon niet zagen begin 2021. Doordat ook nog veel winkels en alle horeca gesloten waren, was het net alsof we in een vacuüm prikkelloze wereld leefden. De mist vlagen zijn gefotografeerd in de vroege ochtend in Amsterdam Westerpark, dit is het derde deel van de foto’s in de “Nevel Serie”.
[flickr_tags tags=”2021, Fogseries, II” tags_mode=”all”]
Eerste dag van het jaar 2021. Een mistige ochtend in Amsterdam Westerpark. Het is erg rustig, ondanks dat de cafés gesloten waren en er weinig feestjes gevierd werden zijn er weinig mensen buiten in het park.